شهادت یک شهروند در عملیات کور تروریستی در قصرقند سیستان و بلوچستان دستور عارف برای رسیدگی فوری به مصدومان حادثه دانشگاه تهران پزشکیان: دشمن بداند که با ترور، مملکت ما تسلیم نمی‌شود سعیدی: طرح خروج از NPT روی میز کمیسیون امنیت ملی قرار دارد پزشکیان: انتقال پایتخت از تهران انتخاب نیست، اجبار است آیت‌الله مکارم‌شیرازی: برخی از بانک‌ها موجب افزایش تورم و فشار بر مردم شده‌اند مشکلات مردم به ویژه در حوزه اقتصاد باید سریع حل شود وزیر دفاع: ایران و ترکیه می‌توانند الگوی اتحاد کشورهای منطقه باشند سپاه: تجاوز دوباره دشمن، پاسخی مرگبارتر از وعده‌های صادق خواهد داشت پزشکیان: کیفیت آموزش و روش‌های تدریس باید اصلاح شود لاریجانی: غرب نمی‌خواهد مذاکره واقعی کند / اسنپ‌بک مکانیسم خوبی نبود لاریجانی: آمریکا با جنگ، هر روز تشییع جنازه خواهد داشت/ وضعیت سوریه این‌طور نمی‌ماند موافقت مجمع تشخیص با پیوستن ایران به CFT جزئیات سفر وزیر دفاع ایران به ترکیه سردار فضلی: برآورد ما نشان می‌دهد دشمن در حال حاضر شرایط آغاز یک جنگ بزرگ را ندارد

دیدار خانواده شهیدان معصومه کرباسی و رضا عواضه با رهبر انقلاب

ظهر امروز دوم آبان‌ماه، خانواده‌ی شهید معصومه کرباسی و همسر لبنانی ایشان با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
تاریخ انتشار: ۱۹:۲۸ - ۰۲ آبان ۱۴۰۳ - 2024 October 23
کد خبر: ۲۶۱۰۲۵

به گزارش راهبرد معاصر، ظهر امروز دوم آبان‌ماه، خانواده‌ی شهید معصومه کرباسی و همسر لبنانی ایشان با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. شنبه ۲۸ مهرماه بود که در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به بیروت، دکتر رضا عواضه و همسر ایرانی او، معصومه کرباسی به شهادت رسیدند. از این زوج شهید پنج فرزند به یادگار مانده است. آنچه می‌خوانید بخشی از روایت این دیدار است که متن کامل آن به زودی در بخش «ریحانه» رسانه KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد:

«مادرم مهندس کامپیوتر بود و پدرم دکترای این رشته را داشت. ضمناً پدر و مادرم علاقه خاصی به هم داشتند، آقا! حتی لحظه‌ی شهادت هم دستشون توی دست هم بود!»

این جمله را مهدی هفده ساله در حالی که در نزدیک‌ترین فاصله با آقا ایستاده می‌گوید. مهتدی چهارده ساله و زهرای ده ساله و محمد هشت ساله کنارش ایستاده‌اند. فاطمه سه ساله هم بغل مهتدی است. همه‌شان فرزندان شهید معصومه کرباسی و شهید رضا عواضه‌اند که چند روز پیش توسط پهپاد رژیم اسرائیل به شهادت رسیدند. چطوری‌اش را مهدی برای حضرت آقا تعریف می‌کند: «پهپاد اسرائیلی در منطقه جونه آنها را شناسایی کرد و سه تا راکت به سمت ماشین آنها شلیک کرد که اصابت نکرد. پدرم زدند کنار. از ماشین پیاده شدند. دست مادرم را هم گرفتند و از ماشین پیاده کردند ولی پهپاد اونا رو دنبال کرد و الحمدلله، شکر خدا اونا رو شهید کردند!»

مفاهیم عمیقی را که می‌گوید، شاید خیلی از هم سن و سال‌هایش نتوانند درک کنند: «لا یکلف الله نفساً الا وسعها… آقاجان! قطعاً اگه خدا این توانمندی رو در ما نمی‌دید، ما رو به این امتحان بزرگ مبتلا نمی‌کرد.»

آقا تأیید و اضافه می‌کنند که «اجر هم می‌دهد».

مهدی به جای چفیه و انگشتر از آقا می‌خواهد که برای همه رزمنده‌های لبنان دعا کنند.... آقا سراغ پدر شهید رضا عواضه را می‌گیرند. مادرش به فارسی می‌گوید: «ایشون جراح قلب هستند و توی این شرایط جنگ در لبنان به حضورشون خیلی نیاز بود و نیومدند.»

خود مادرش ۴۷ سال پیش در ایران پزشکی خوانده و حالا استاد فارسی دانشگاهی در لبنان است. حرف دیگری نمی‌زند. ولی من از دلش خبر دارم! قبل از دیدار وقتی از او پرسیدم تا حالا آقا را از نزدیک دیده‌اید یا نه، گفت: «یکی از آرزوهایم بوده ولی بیشتر از من، رضا و معصومه دوست داشتند ایشان را ببینند. الان می‌گویم کاش خودشان اینجا بودند.» مکثی می‌کند و می‌گوید: «البته هستند!» ...

متن کامل این روایت به زودی در بخش «ریحانه» رسانه KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

مطالب مرتبط
ارسال نظر
تحلیل های برگزیده
آخرین اخبار